தோன்றிடும் எண்ணங்கள்

தோன்றிடும் எண்ணங்கள் தூய்மைகொள் மானிடா-


அன்றேல்


தோன்றலின் தூண்டலால் துன்புறும் மனமது


சேர்ந்திடும் நட்ப்பினை நாற்திசை ஆக்குமே!


ஊரிடும் உறவுகள் உவர்ப்பென மாற்றுமே!

இதயத்தின் ரணச்சுவடு

உன் கைவிரல் நகத்தினிடை இருப்பது அழுக்கல்ல என் அன்பே
நீ என் மனச்சுவர் கிறும் தருணம் படிந்த உணங்கிய
என் சுரமெனும் ரணமடி
என் சுரமெனும் ரணமடி

காதல் ஒன்றும் பயிரல்ல

தனக்கான ஓர் இதயம் துடிக்காதோ
என்றெண்ணி திசை தேடித்திரியும்
குயிலெனவே ஆலைந்திருந்தேன்
"எனதான என் இதயம் உனதாக்கிகொள்வாயோ?"- என்று
எனை நீயும் வினவும் கனம்
சுகந்தமென ஓர் அனுவும்
மயில் இறகாய் சுரத்தினையே வருடியதே-மறுநொடியே
வருடிய இதயந்தனை வால்கொண்டு வீசிவிட்டாய்
"வினவிய வினாதனை வினையாக கொள்ளாதே
விளையாட்டாய் வினவி விட்டேன்
வினாவினையே மறந்த்துவிடு"
விதைத்து வைத்து காத்திருக்க
காதல் ஒன்றும் பயிரல்ல பேரழகே
ஒரு நொடியை சதக்கூரிட்டு
ஒரு பகுதி போதுமடி எனக்குள் நீ இறங்க.